باسمه تعالی
یا امام رضا
میلادت مبارک
امشب کوچه های خراسان از عبور تو خالی می شوند و داستان غریبی تو با پر زدنت به پایان می رسد، ولی دستان روشنت ای چراغ هشتم طریق عرقان! هرروز ؛ بلوغ ماه را به هنگام اذان بر گلدسته های حرم و بر آسمان قلب عاشقانت به تماشا می گذارد.
می روم بر درگه شاه کرم زاری کنم
می روم بهر دل دیوانه ام کاری کنم
می روم تا خادمان درگهش را با مژه
وقت جارو کردن صحن حرم یاری کنم
بر روی رضا شمس امامت صلوات
بر شافع ما روز قیامت صلوات
در شام ولادتش که شادند همه
بفرست بر این روح کرامت صلوات
با اینکه بی وفا شده ام با وفا ببخـــــش این بار محض خاطر زهرا(س) مرا ببخش خود را اسیـــر بند معاصــــی نمــوده ام من توبه می کنم تو فقط بنده را ببخـش خوبی نکــرده ام که تو خوبـی کنی ولی آقا بیــــا و جان عزیـــزت شما ببخـــــش بد کرده ایم یوســـف در چاه فاطمه(س) یا ایّهـــا العزیــــز دل ما را بیا ببخـــــش اینجـــــا تمـــام یوسـف خود را فروختند این قوم را به خاطر مشتی گدا ببخش کنعان خراب گشت وصفا پرکشیدورفت دیگـــر بیا به کلبه ی احزان صفا ببخش التماس دعا